Ο ΗΡΩΑΣ

Ο ήρωας ελύγισε

στον Χάρο γόνυ κλίνει

με πόνο

και αναφιλητό

τον παραστέκουν

Μόνο με το τρεμάμενο φως

τ’ αστέρια, η σελήνη

κι ο γκιώνης π’ ουρλιαχτεί

στην ερημιά με πόνο

Νεράιδες πονετικές

το νεκρικό κρεβάτι

του πλέκουν από μυρτιές

και κυπαρισσιού φύλλα

Ο ουρανός στο θρόισμα

του δροσερού του Μπάτη

σκέπαζε από φοβερή και τρομερή μαυρίλα

Ω! Μα σαν τι να σκέφτεται

στην ύστερή του ώρα

Μήπως την δόλια μάνα του

που πάντα θα προσμένει

ή μην εδείλιασε 

μπροστά

στου Πλούτωνα την χώρα!

ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ 

(1973, γραμμένο στο πίσω μέρος ενός φακέλου)