ΣΤΟΝ ΔΙΟΜΗΔΗ ΚΟΜΝΗΝΟ

Όμορφη που ‘ναι Θεέ μου η βραδιά!

Οι σφαίρες χαρίζουν αθανασία,

με το δάκρυ

ξεδιψάει η Ελλάδα.

Όμορφη που ‘ναι Θεέ μου η βραδιά!

Με τους πόνους γέννησε το φως,

με τα κόκκαλα των πεθαμένων

δάφνινο έπλεξε στεφάνι.

Όμορφη που ‘ναι Θεέ μου η βραδιά!

Πότισε τις λεύκες με το αίμα των παιδιών της

ν’ ασημώσουν το γαλάζιο

στ’ άφοβα ουράνια

Όμορφη που ‘ναι Θεέ μου η βραδιά!

Κι ας ταξιδεύω

στη ράχη της σφαίρας

για το αιώνιο σκοτάδι!