ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

(κατηγόρια)

Φτιαγμένος από φύκια γλοιώδη, σάπια, γυαλιστερά

γεμάτος αμαρτία

βρωμώντας σήψη

είν’ ο κόσμος μας καρδούλα μου γλυκιά

Κοιτώ ανθρώπους μόνους, επίπεδους, ρηχούς

χωρίς λόγια

χωρίς σκέψη

να μετράνε χωρίς νόημα, αβίωτους καιρούς

Άνθρωποι – λίπη / κρέατα χωρίς καρδιά

να τρώνε λαίμαργα

ανασκαλεύοντας ξεδιάντροπα

και χωρίς τύψεις, ξερνοβολάνε τα παιδιά

Γιοί κα κόρες που μεγαλώσανε απλά

ζουν χωρίς ζωή

χωρίς αγέρα αναπνέουν

σύνορα δεν περνούν, πεθαίνουν μουλωχτά

Παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς σκοπό

και γεννούν πάλι παιδιά

κρέατα πάλι σάπια, ξανά βρωμιά

θυσία στης γονικής ύπαρξης το βωμό

Χωρίς μόρφωση ή ημιμαθείς

όλο αιτίες βρίσκουν

αποτυχίες δικαιολογούν

τα βάρη φορτώνουν σ’ άλλους, ηλίθιοι οι αδαείς 

πως τους ανθρώπους εγώ να κρίνω,

μ’ απομακρύνει η αηδία

με διώχνει η μυρωδιά

Πως τον κόσμο ν’ αγαπήσω;

Πώς να πω δεν με πονά;

Ποια ζωή λοιπόν να ζήσω;

Ανελέητη η χαρά με προσπερνά