ΜΟΝΑΞΙΑ
Πες μου λοιπόν
στους κουρασμένους ουρανούς
να μην ριγώ
Διάλεξε της νιότης χρώματα
απαλά να τραγουδώ.
Ανάσανε βαθιά,
τις τόσες τις καρδιές
τώρα
που μόνες στο σεργιάνι βγήκαν…
… μόνες οι τρελές…
Λυπηθήκαν και κλάψαν οι ματιές
σαν αντικρίσαν να γυαλίζουν
αχνά, οι βρεγμένες τσίγκινες σκεπές…
Αλλόκοτη πληγή η μοναξιά
μικρόψαρο που σπαρταράει στα ρηχά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου