ΡΕΚΒΙΕΜ

Παγωμένη χειμωνιάτικη βραδιά

Αγέρας που λυγίζει των δέντρων τα κλαδιά

Τριαντάφυλλο που κάτω του κοιτά

Μ’ αχνό χαμόγελο, του βάλτου τα νερά

Θύμησες νιότης, αγάπης θύμησες καρφιά

Πεθαίνουν στου κήπου την παγωνιά

Της ζωής μας τα γεράνια τα σκυφτά

Κι ο αγέρας που πάνω τους λυσσομανά

Τη ζωή τους να πάρει, αναζητά

Το χώμα σάβανα γεννοβολά

Να ! Άνθισε μια νέα απελπισιά

Κομμάτια θα μου πάρει απ’ την καρδιά

Που θα χαθούνε σαν σπουργίτια μοναχά

Θύμησες νιότης, αγάπης θύμησες καρφιά