ΑΝΥΔΡΗ ΕΠΟΧΗ

Φτωχικό το χώμα

μέσα στους πόνους, αλυχτά του,

την προαιώνια φωνή.

Κουράστηκε εφέτο

λίγη – λίγη να χαρίζει

των ανθών του τη ζωή.

Μαραμένα φυτρώνει

στη ξεραμένη αυλή κάποια φυτά.

Καβαλάρης ο ήλιος ξεκινάει

στην άνυδρη εποχή

κομπάζει

στέλνει λάβρα να καίει τη γη.

Την ορφάνια τους γυαλίζουν οι πέτρες

κλαιν την ερημιά.

Το πράσινο στο κυπαρίσσι

παλεύει να σωθεί

ασπάζεται τ’ ονείρατα

την λίγη περηφάνια.

Τα όρη τρεμοσβήνουν

Χάνονται στην άηχη βουή

η ζέστη, αβάσταχτη, το κοίταγμα κρατεί.

Άνυδρη εποχή

Άνυδρη στις ρεματιές

κουβανά του κόσμου τη θανή…